Dag 5

DAG 5

 

 

Voormiddag:

 

Auschwitz:

Op het eerste zicht lijkt het gebied op een verlaten zomerkampterrein. Genummerde, oude huizen die mooi op een rij staan. Maar het verhaal erachter dat we van de gids te horen kregen, leek daar niet op. Met welk been we ook uit bed gestapt waren, zodra het voormalig concentratiekamp binnen gingen, viel er een rare stilte over ons allemaal. De sfeer veranderde meteen.

Eerst stapten we door de poort waar boven de leugen "Arbeit macht frei" stond. De dubbele muur van prikkeldraad en de controletorens waren beangstigend. Dan was het een soort van straat met strakke huizen en met elk een nummer. We gingen een paar van deze huizen binnen en kregen elk hun verhalen te horen. Er lagen enorm veel resten van menselijke bezittingen. Koffers met namen, kleren, kookspullen. Er lag zelfs een gigantische berg menselijk haar dat werd afgeschoren van de gevangenen. Het was telkens opnieuw schokkend om deze dingen te zien waneer we een kamer binnengingen.

 Tenslotte gingen we de gaskamer binnen. Waar mensen op gruwelijke wijze zijn omgebracht. Op de muur waren krassen van vingernagels te zien.

 

 

Birkenau 

Nadat we het concentratiekamp Auschwitz I (het hoofdkamp als het ware want de naam 'Auschwitz' is een verzamelnaam voor alle concentratie- en vernietigingskampen in die regio) bezocht hadden, stapten we terug op de bus richting Birkenau. Er hing een gespannen sfeer in de bus, omdat iedereen emotioneel geraakt was door het aangrijpende bezoek.  Na een kleine vijf minuten gereden te hebben, stapten we uit aan het kamp Birkenau. Onze gids begeleidde ons naar de uitkijktoren waar we een perfect zicht hadden op de barakken die parallel geplaatst waren op de grote open vlakte.

Ze vertelde over de lugubere feiten die zich ten tijde van de tweede Wereldoorlog hier afgespeeld hebben. Er hing een stilte, iets wat niet eigen was aan onze anders zo praatgrage groep van uitwisselingsstudenten. Na de uitleg gingen we terug naar beneden en volgden we onze gids naar één van de barakken. Bij het binnenkomen, drong er een vreemde geur onze neusgaten binnen. Een geur waar niet meteen een woord op te plakken viel, een soort mengeling van vreselijke geschiedenis en oude voorwerpen zoals houten constructies die als bed gediend hadden. De ruimte die we zojuist betreden hadden, was oorspronkelijk een stal voor paarden die toen dienst deed als een slaapplaats voor de gevangenen (voor zover ze mochten slapen) en een ruimte om naar het toilet te gaan. De toiletten waren echter gaten in een lange strook van cement met daaronder een groot gat om alles op te vangen. Onze gids vertelde ons over gevangenen die de toiletten moesten schoonmaken door met hun handen alles eruit te scheppen en vervolgens in een emmer weg te brengen. Weer werd iedereen muisstil. Toen we terug naar de bus keerden, beseften we allemaal pas wat voor vreselijke dingen zich hier afgespeeld hebben. Dit bezoek was een uitzonderlijke kans om meer inzicht te krijgen in de onmenselijke feiten van de tweede Wereldoorlog. 

Namiddag:
 

Rondleiding Krakau 

Toen was het tijd voor een luchtiger onderwerp: een bezoekje aan de prachtige Poolse stad Krakau! Vermits iedereen een korte nachtrust achter de rug had, was het redelijk stil op de bus. Velen werden uit hun slaap gewekt toen de bus tot stilstand kwam op een parking. We stapten allemaal, nog een beetje slaperig uit, en hadden zicht op rivier de Wisla. We gingen die middag gezamenlijk iets eten en werden in een klein restaurantje verwend met heerlijke soep, een warm gerecht en een lekker speculoosdessert. Nadat we gegeten hadden, kregen we een rondleiding door de stad van een van de Poolse leerkrachten. We bezochten onder andere de joodse wijk en stonden even stil in een park. Toen liepen we gezamenlijk naar het grootste marktplein van Europa en onze vrije tijd kon vanaf toen beginnen

Na een korte rondleiding kregen we 2 uur vrij in de prachtige stad Krakau. De oude gebouwen en de sfeer zijn verbazingwekkend. Ik ging wandelde over de grootste markt van Europa en verder door een supergezellige winkelstraat. Veel mensen, verkopers, winkeltjes droegen bij tot een supertoffe sfeer. Op het einde van die straat ben ik een koffietje gaat drinken. Daarna ben ik naar het afspreekpunt gegaan. We trokken nog wat gekke foto's van iedereen en vertrokken dan met de hele groep naar het oude kasteel dat de rand van de stad ommuurt. Imposant maar spijtig genoeg niet meer open. Het werd al donker dus trokken we stilaan richting bus die ons terug naar Wojkowice zou brengen. Krakau is 's nachts nog veel mooier. Een luchtballon met lichten, boten die in de rivier lagen waar mensen aan het feesten waren, de oude kastelen, Krakau is echt een geweldige stad! Hier hoop ik ooit nog eens terug te keren!

 

 

Céline en Aaron